zon zee en strand: Koh Samet

Daar ben ik alweer. Ik had niet verwacht dat ieder hotelletje op dit eiland internetmogelijkheden zou hebben, maar dat is geloof ik wel het geval. Nou ik ben nu dus op het eiland Koh Samet en zit met een heerlijke fruitcocktail achter een computer. Wat is het leven toch mooi.

Cool

Vanuit Bangkok is het een paar uur met een airco bus. Tja, waarom moeilijk doen als je een koele bus kunt nemen. Daarna is het nog een half uurtje met de boot om op het eiland te komen. Op zich een goede reis die geloof ik zo'n 4 - 5 uur in beslag heeft genomen. En dan kom je aan op zo'n eiland en ga je op zoek naar een pension of hotel. Ik had voldoende gelezen over het eiland en vooral het paradijselijke sprak mij aan. Tja, de witte stranden zien er inderdaad paradijselijk uit, maar in combinatie met al die toeristen... Dacht ik last te hebben van één Duitser, op dit eiland lijkt het wel of er een kolonie is

Frown
Tja, alle toeristen willen natuurlijk naar een plek waar geen toeristen komen. Dat bewijst dit eiland ook weer. Het zou overigens ook een beschermd natuurpark zijn, maar dat is feitelijk kolder. Ik heb entree mogen betalen, maar beschermd natuurpark? Kiss my.... Aan de kustlijn schieten de jetski's en boten voorbij. En ook staat het redelijk vol met hotels. Ik heb een eenvoudig hotel gevonden, althans ik heb een huisje op palen, vlakbij het strand. Hier komen redelijk veel backpackers en het is goedkoop, dus dat is altijd leuk. Je kunt 's avonds ook prima eten in het restaurant. Dan krijg je een pannetje met allerlei lekkers en kun je als je wilt, een film kijken die daar wordt vertoond. Niet verkeerd zou ik zo zeggen.
Vandaag heb ik lekker aan het strand doorgebracht. Een beetje liggen zonnen, wat gezwommen en gewandeld. De hele dag bakken, zoals ik natuurlijk graag doe, is hier niet zo verstandig. Die zon brandt echt als een tierelier en ik heb geen zin om mijn dagen hier als een kreeft door te brengen. Ik heb trouwens wel twee hele leuke backpackers ontmoet. Ze kwamen aan mijn tafeltje zitten in het restaurant. Ik vraag me nog steeds af of het restaurant nu echt helemaal vol was of dat...
Laughing
Het zijn twee Australiërs, Kevin en Simon. Hele relaxte gasten en niet onaardig om te zien. Ook niet onbelangrijk toch? Zij zijn al een jaar op reis en zijn nu op de terugweg naar Australië. Ze hebben heel veel gezien en beleefd en we hebben de hele avond erover gesproken. Als je ze hoort vertellen krijg je gelijk zin om verder te reizen. Maar als ik ze zo hoor voel ik mij ook eenzaam. Zij delen gezamenlijke herinneringen en ik? Ik ervaar het alleen en mag er straks ook alleen op teren. Waarom moest ik ook al weer alleen op reis?

Reacties

Reacties

Annelies

Waarom jij alleen wilde? Dat weet je best. Vrijheid blijheid. Kop op. Geniet van al het moois om je heen. Zon, zee, strand, Aussies.....you never know;-)

Christine

Soms denk ik ook wel 's: lekker in m'n uppie op pad, geen gezeur van Fred en de kinderen aan m'n kop... zoals vandaag... heb me rot gesjouwd om alles weer ingepakt te krijgen voor een vakantie naast een stinkende sloot en zij lopen alleen maar te zeuren of ik dit niet vergeet en daar wel om denk. Laat ze zelf hun handen eens laten wapperen! Maar goed, als ik eenmaal op de camping zit is het toch weer gezellig. Bingo, koffie met de hele club, barbecue. Alleen geen leuke Australiërs. Nou ja, met Fred heb ik het ook niet slecht.
Ik ben even voor 3 weken incommunicado, Lynn. Later!
Liefs, Christine

Roos

Hee Lynn, je weet toch dat we hier aan je denken?
En wat is nou beter: met een paar Australiers op een paradijselijk eiland in de zon aan de fruitcocktail zitten, of in een dwangmatig geaircood kantoor een discussie met Bob en Benno van de financiele afdeling over de erbarmelijke kwaliteit van de automatenkoffie?
Ik ga maar eens kijken of mijn mannetje thuis al een pannetje met lekkers voor me heeft gekookt (denk het niet).
liefs, Roos

Claire

Dag Lynn, hier nog snel even een berichtje voordat wij op vakantie zijn. De Eifel is dan niet zo exotisch als Thailand, maar het weer is er net zo mooi! Je avonturen lees ik weer over 2 weken. Doe je wel voorzichtig? Neem een goede kaart en gps mee als je alleen gaat wandelen! Heb je het verhaal van die Limburgse vrouw gehoord die 3 weken zoek was in Spanje? Ze heeft het overleefd door gras te eten en bij een beek te blijven zitten. Dus pas goed op jezelf.
groet, Claire

Suus

Net geBBQt bij Roos&Rich: ben weer helemaal bij met de laatste roddels. Handig zo'n Kevin en Simon, als je nog van plan bent om naar Australië te gaan. En met al die jetskiënde Duitsers mocht je willen dat je alleen bij een bergbeek zat.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!