De oude bagger in Ayutthaya
Na de tijgers en de olifanten vaarwel te hebben gezegd ben ik in mijn uppie op de bus gestapt naar de ruines in Ayutthaya! In zo'n 4 uur reed ik voor bijna niks in twee verschillende rammelbussen richting deze oude stad. Hiervoor moest ik wel de nodige Thaise schoolkinderen verdragen. Maar dit werd goedgemaakt met een interessante stop waar een oud mannetje lekkere saté verkocht. 4 stokjes voor 10 baht (20 ct). En dat was heerlijk, net wat ik nodig had. De rit verder was ook de moeite waard, want je ziet zo toch meer van het echte Thailand. Onderweg kwam ik ook fietsers tegen en ook al houd ik er niet zo van, het is wel de manier om echt unieke stukjes te kunnen ontdekken. Dus wie weet dat ik het straks toch nog ga proberen. Anyways, de oneindige rijstvelden worden afgewisseld door boerderijtjes en dan ineens: een watje. Ja hoor, je komt ze hier overal en nergens tegen. Maar bij het binnenrijden van Ayutthaya keek ik mijn ogen uit! Overal prachtige ruines! @Roos : zoveel oude bagger heb ik nog nooit gezien. Hoe snel kan ik dit bekijken?
Volgens mijn reisgids moest ik naar Baan Lotus Guesthouse in Ayutthaya en dat klopt denk ik wel. De eigenaresse is een schattig oud vrouwtje, zo'n 60 -65 jaar oud en vertelt me in steenkolen Engels over haar guesthouse. En ja, de kamer is perfect. Met airco. Heerlijk.
De dag erna ben ik al overstag gegaan en heb ik een fiets gehuurd om het historische park te verkennen. Ik heb echt vreselijk veel ruïnes gezien, liggende Boeddha's, zittende Boeddha's en nog meer ruines. @ Roos: echt oude bagger.
Het geeft je wel een heel nederig gevoel en ik vraag mij dan ook af hoe het er in de hoogtij dagen moet hebben uitgezien. Machtig mooi. 's Avonds heb ik mij laten verleiden om ook mee te gaan met een tour die de lieve oude dame van het guesthouse had georganiseerd. Samen met twee andere Nederlandse meiden en een Engels stel van onze leeftijd propten we ons in een tuktuk Ayutthaya verder te bekijken. Op deze manier konden we ook de Watjes die wat verder weg lagen bekijken. Ook heb ik de Royal Elephant Kraal bezocht. Dat is een kamp waar de min of meer gepensioneerde olifanten worden verzorgd en opgevangen. Ik ben blij dat ze daar ook een goede opvang voor hebben, want die beestjes kunnen na een trouwe staat van dienst wel een mooie oude dag gebruiken. Na de tour was het tijd voor de nachtmarkt met allerlei eetkraampjes. Bij de meeste tentjes hebben we wel wat koleins besteld. Van een satéprikker met vis tot een soort pannenkoekje van bladerdeeg gevuld met kip, banaan en ananas. Maar ook dit keer zaten er gerechtjes bij die ik niet ken. De details zal ik jullie (Roos en Richard) besparenDe daarop volgende dag heb ik samen met de twee Nederlandse meiden, Lonneke en Marielle, nog twee ruïnes bezocht. Eigenlijk weer veel van hetzelfde. Morgen neem ik een treintje naar Lopbury. Alles very cheap, dus het zal mij benieuwen.
Enne raad eens van wie ik een berichtje in mijn mailbox had? Juist ja, van mijn Aussie! Hij zit nu in Maleisië. Er zat ook nog een superfoto bij. Misschien dat ik die nog laat zien.
Reacties
Reacties
Jaaah, oude bagger! Bloedhete schaduwloze vlakten vol onherkenbare stukken steen met plantjes ertussen en hooguit hier en daar een hagedis. Ik ben jaloers! Die olifantenopvang moet ook wel een belevenis zijn. Ja, natuurlijk zou ik weer niet te dicht bij het hek durven komen, maar zo klein zijn die beesten niet, dus genoeg te zien. Wat veel moois allemaal. Ik ben jaloers. En nu echt. Liefs, Roos
Gelukkig is ze niet jaloers op die Aussie van jou. Kom maar op met die foto!
Ja wij willen foto’s!! Dan krijg jij een foto van waar ik de hele zomer tegenaan kijk: mijn balkon met overleden geraniums en duivenpoep. Eerlijke deal?
@Marco; dat valt best mee. Roos en ik hebben ze zojuist nog gezien. Al dat water van de laatste tijd heeft ze weer wat opgefrist;-)
Nou....de duivenpoep klopt wel. Maarre, ik wil die foto ook wel eens zien. Staan de Aussies er ook op? En zijn ze allebei nog zu haben?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}