Ik zit, wederom, op een betoverend eilandje. Maar nu niet in Thailand, maar in Maleisië Ik heb er de tijd voor genomen en ben de afgelopen week via Tumpat, Kota Bharu en Kuala Terenganu naar het bounty eiland Pulau Perhentian Kecil gereisd!

Ik heb verschillende vervoersmiddelen geprobeerd, waaronder een jungle trein van Tumpat naar Kota Baru. Het hele traject heeft slechts één spoor en elke keer als er gestopt wordt, komen er verkopers langs met diverse snacks. Kota Bharu is de hoofdstad van de islamitische deelstaat Kelantan. Kelantan is een deelstaat waar tijden lang een moslim oppositie aan de macht is geweest, dit zie je duidelijk terug in het dagelijkse straatbeeld. Veel hoofddoekjes dus

Maar 's avonds is er ook weinig te beleven en alcohol kun je er zeker niet vinden. Hierna ben ik doorgereisd naar Kuala Terenganu. In dit plaatsje heb ik mij opgegeven voor een echte turtle watch. M.a.w. je word slaperig uit bed gehaald om te zien hoe jonge schildpadjes aan land komen en hoe er eieren worden gelegd. Het lijkt allemaal heel beschermd, maar dat valt tegen als je de volgende dag schildpadden-eieren op de markt ziet liggen. Het zou een delicatesse zijn, maar mijn maag draaide zich behoorlijk om. Misschien vergelijkbaar met jouw misselijkheid Roos? In deze plaats is van alles te zien, van handwerken tot paleizen en diverse musea. Ik heb e.e.a. bezocht, maar daar zal ik jullie niet verder mee vermoeien.
Nu zit ik dus op het kleine Pulau Perhentian eiland, want daar staat kecil voor. Er is ook nog een groot eiland, Besar en beide eilanden zijn goed vertoeven en ideaal om te snorkelen en duiken. De boottocht er naar toe is al een belevenis. Ik moet een zwemvest aan doen, wat ik eigenlijk wat onzinnig vond. Maar wat een golven. 3 meter hoog, en dat moet ik in dit kleine bootje met een behoorlijke snelheid een half uur volhouden. De boot knalt over het water en maakt regelmatig een vrije val van 2 meter. Dit is een attractie op zich. Een zwemvest was dus toch geen overbodige luxe. En ondanks dat heb ik nog 2 dagen spier- en rugpijn.
Ik heb een geweldig resort en geniet met volle teugen. De onderwaterwereld van Maleisië is ook prachtig en de golven zijn zo krachtig dat je de zee in wordt gezogen. Aan de andere kant van het eiland zijn er vrijwel geen golven, dus daar ben ik maar gaan snorkelen. Een Nederlands stel had daar bij het snorkelen al snel een kleine haai gezien en tot mijn verbazing zag ik er ook gelijk eentje. Zo mooi. En eng! Naast de waterpret vermaak ik mij met wandelen, lezen en luieren. En eerlijk is eerlijk, af en toe een beetje piekeren. Want ik heb het er nog steeds moeilijk mee. Zeker als ik zo alleen ben en stelletjes om mij heen zie....gelukkig kreeg ik weer een mail van Kevin. Hij gaat al weer snel naar huis en heeft mij uitgenodigd om langs te komen. Tja, en dat geeft de burger weer moed want ik wil hem graag snel terug zien. Hopelijk is hij net zo leuk als in mijn dromen....