De kakak van de familie

Na mijn geluier heb ik besloten dat ik wel eens het echte leven van de Malay wil meemaken. Ik had een paar Nederlanders gesproken die dit ook hadden gedaan en dat was goed bevallen, dus waarom niet.

Vanuit Kuala Terengganu ben ik naar mijn gastgezin gebracht, wat ongeveer een uurtje rijden was. De vader en moeder spraken gelukkig een aardig woordje Engels en gaven mij een warm welkom (misschien logisch als je weet wat ze betaald krijgen...;-)) Dit welkom werd versterkt met de woorden, 'Selamat Datang', welkom in het Maleisisch. Hun huis is natuurlijk niet een van de slechtste woningen, hoewel dat misschien wel een eerlijker beeld zou geven. Maar ach, voor deze redelijk luxe en nette woning deed ik het ook wel. Ik werd gelijk opgenomen in het gezin en 'kakak' genoemd, wat zus betekend. Ze wilden ook dat ik mij helemaal tot de familie voelde en daarom moest ik ook de oudere gezinsleden met oom en tante aanspreken. Dat was best wel even wennen, want ze gaan zo liefdevol met elkaar om dat je je een indringer voelt. Enfin, die eerste dag was het vooral wat kletsen en spelen. Zo heb ik gevliegerd en een bordspel ‘congkok' gespeeld.

De tweede dag ben ik meegenomen voor een relaxed tochtje over de rivier. Echt midden in de natuur en de krijsende aapjes kijken je nieuwsgierig aan terwijl ze door de takken slingeren. Ook had ik een varaan kunnen zien op de modderige oever, maar dat is mij gelukkig bespaard gebleven. Onderweg kreeg ik een eenvoudige lunch en kon ik zien hoe ontspannen en rustig het leven zich hier afspeelt. Geen gehaast en gedoe. Heerlijk. In een van de winkeltjes heb ik dodol sweets gekocht, gemaakt van suikerriet. Echt iets voor Marco, zo mierzoet dat je vullingen er uitvallen. Na een bezoek aan een loom vissersplaatsje, er gebeurde echt haast niets, gingen we weer terug naar het gastgezin, waar ik nog een nachtje mocht verblijven. Het originele plan was dat ik in een resort zou blijven, maar daar had ik geen zin in. Gelukkig vond de familie het ook leuk als ik nog even zou blijven. Tja, ik ben tenslotte een kakak van de familie.

Reacties

Reacties

Marie-Lousie

Papa en ik maken ons toch wat ongerust. Zou je niet liever gewoon bij ons op de bank komen uitrusten? Je weet dat de deur altijd openstaat.
Liefs pap en mam

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!