The real outback per auto: Alice Springs & Ayers Rock
Ik kan het bijna niet geloven dat ik al twee maanden niets op mijn blog heb geplaatst. Maar ja, er is ook heel veel gebeurd hier. Zo hebben we duizenden kilometers in de outback gereden...
Maar eerst ben ik met Kevin naar de Great Barrier Reef geweest. Dat was de meest geweldige ervaring ooit. Wat is de onderwaterwereld paradijselijk mooi daar! Al die vissen, zeesterren, planten...alles zo geweldig mooi. Heel toeristisch zijn we met een boottocht meegegaan. Vanaf de boot kon je heel eenvoudig het water in en uit. Ik dacht dat het zou stikken van de nemo-visjes, maar ik heb er geen een gezien. Ook schildpadden, die wel beloofd waren, niet kunnen ontdekken. Na een soort buffet-achtige lunch zijn we naar een eilandje gevaren. Gewoon midden op zee. Heel bizar, zo onwerkelijk maar ontzettend prachtig. Echt van die onechte blauwe zee en witte strand - foto's komen daar vandaan. Daar heb ik de hele dag in het water en op het strand gelegen. En ondanks factor 50 en mijn opgebouwde tint was ik ongelofelijk verbrand. Zo erg dat ik daar drie dagen lang echt ziek van ben geweest en dus niets anders kon dan op mijn buik liggen of zitten zonder te leunen.
Eenmaal opgeknapt zijn we naar Cape Tribulation vertrokken. Kevin vertelde onderweg over de krokodillen, slangen, kwallen etc. zodat ik steeds minder zin begon te krijgen in dit tripje. Maar volgens mij waren ze op vakantie, ik heb echt niets kunnen ontdekken in het krokodillenmeer. Hierna het tropisch regenwoud in dat erg mooi was, maar veel leek op het woud dat ik eerder bij de familie van Kevin had gezien.
Enfin, de belangrijkste reden dat ik gewoon weinig tijd had om te schrijven is dat we vooral veel onderweg zijn geweest. We zijn namelijk MET DE AUTO naar Alice Springs en later naar Ayers Rock gereden. Gelukkig was mijn rug toen weer helemaal op orde, want het was een lange zware tocht met stukken weg zonder een huis of iets te zien. We werden onderweg bij die benzinepompjes en eettentjes ook echt voor gek verklaard. Maar ach het is supergoedkoop, want ons wel van pas komt en... you only live life once;-)
Met een uitgebouwde 4WD konden we overal waar we wilden overnachten. Het had een keukentje en bedden, dus wat wilden we nog meer. We hebben echt om de meest bijzondere plekken geslapen, met de prachtigste zonsondergangen en de mooiste en engste dierengeluiden om ons heen;-) De weg daarentegen werd wel steeds minder en steeds roder en steeds vaker zag je dode dieren langs de kant van de weg liggen. Aangereden of gewoon door de warmte. Ik begin er steeds meer aan te wennen, maar ik ben blij dat onze auto een airco heeft.
Alice Springs wordt ook wel de hoofdstad van de outback genoemd omdat het heel centraal in de outback ligt en je naar vele bezienswaardigheden leidt. Veel stelt het kleine stadje (30.000 inwoners) niet echt voor. Ze zijn er wel heel vriendelijk en je kunt er lekker eten.
Ayers Rock daarentegen is zeker de moeite waard, hoewel ik het in eerste instantie niet zo zag. De eerste avond gingen we voor de eerste keer naar The Rock kijken voor de zonsondergang! Maar wij waren niet de enige en als een stel kuddedieren, vooral de Japanners met camera's, stonden we daar te kijken naar de Urulu, Ik hoorde heel veel 'Oehs en Aaahs' maar had er zelf meer van verwacht. Terug op de camping waar we verbleven had je wel een super zicht op de sterren, wat een prachtige hemel!Ik geloof niet eerderdat ik de melkweg al een keer eerder had gezien, maar nudus wel.Het riep gelijk allerlei vragen bijKev en mij op. de vragen des levens, zullen we maar zeggen.
Vroeg in bed om om voor de zonsopgang klaar te zijn en daarna de rots te mogen beklimmen. Dat mocht dus niet omdat het te warm was. Dus moesten we het doen met een wandeling om de rots heen. Dat was inderdaad al zwaar genoeg, wat een hitte en een vervelende vliegen. De rest van de dag (na 9 uur dus) hebben Kev en ik aan het zwembad doorgebracht. Iets anders kun je gewoon niet doen. En dan maar weer bbqen bij een prachtig uitzicht. De dag erna hebben we een poging om de rots te beklimmen al snel opgegeven, het was te warm en er was te veel wind. Het was gewoon tijd om weer door te gaan.
Tot snel
PS: Roos, sorry dat ik zo weinig van mij laat horen. gaat het wel goed met jullie, het is aan jullie kant ook heel stil...dus ik hoop dat dat de stilte voor de storm is;-)
Koala's, walibi's, dolfijnen, witte zandstranden...australië
Hallo luitjes in het koude en winderige Nederland!
Ik zit hier nog steeds op mijn roze wolk. Man, wat ben ik stapelgek op dit land en Kevin. Ook al heb ik jullie tijdens de feestdagen best wel gemist, voel ik mij hier als een vis in het water. Dat komt natuurlijk door Kevin, maar ook door al het moois dat ik afgelopen maanden weer heb mogen zien.
Na mijn vorige berichtje zijn we dus op Fraser Island uit gekomen, het grootste zandeiland ter wereld! Dat was natuurlijk een geweldige ervaring. Voor deze trip hebben we via een organisatie een 4WD gehuurd omdat de wegen onverhard zijn en het dus allemaal zand betreft. ‘s Ochtends om half 8 vertrokken we vanuit Hervey Bay met de veerpont naar Frase risland. Echt cool, ik heb het eerste stuk op het zand gereden en daarna door het regenwoud. Zo gaaf. Na een stukje zijn we het regenwoud ingewandeld en daar zagen we de eerste dieren, namelijk een aal, leguaan en een blue-winged kokaboora. Hierna zijn we naar Lake Mckenzie gegaan, wat een door regenwater gevuld meer is, met wit zand en prachtige blauw kleuren in het water. Ook hebben we Lake Wabby opgezocht, ook wel thee-meer genoemd omdat het water namelijk bruin/groen gekleurd is door de bladeren op de bodem. Hier hebben we ons tentje opgezet en heerlijk genoten van de prachtige nacht, de sterren, het eten (echte barbie) en de alcohol. Oja, en van Kevin natuurlijk
De volgende dag hebben we eerst een schipwrak bekeken dat zo'n geleden tijdens een storm daar is gestrand en nooit is verwijderd. Apart, want ze doen er verder niets mee en langzaam vergaat dat wrak natuurlijk. Hierna stopten we bij prachtige bergen van kleurig zand, The Pinnacles genaamd. Hierna zijn we door gereden naar de Champagne Pool. Dat was een mooie baai en erg verfrissend omdat het omsloten wordt door de rotsen en zeewater bevat. Maar iedere dag verandert het van vorm omdat de golven over de rotsen heen slaan en zand mee nemen. De ene dag kan het heel diep zijn, terwijl het de dag daarna misschien helemaal met zand gevuld is. Toen wij er waren was het gelukkig diep genoeg om te zwemmen en af te koelen. Verder die dag hebben we heel wat gereden en ook lekker snel, met 80km over het strand. Zo gaaf. Onderweg kwamen we nog een dingo tegen. Ook weer mazzel. Die nacht hebben we weer lekker op het strand geslapen. De derde dag hebben we het rustig aangedaan en zijn zo weer overgevaren naar het vaste land. Heel bijzonder.
Hierna verder naar het Noorden. Onderweg bij geweldige plaatsen gestopt, met een enorme catamaran meen geweest, walvis spotting gedaan etc. Allemaal super uitstapjes en heel relaxed en gezellig. Kevin is zo'n enorme schat, hij verwend mij ook ontzettend. Balen dat hij hier woont!
Zo zijn we naar de Whitsundays ilands gegaan. Vanuit Airlie beach hebben we een klein zeilbootje gehuurd, jaja ik kan het nog na al die jaren, en zijn we een paar dagen wezen zeilen. Het water is zo helder dat het verhaal gaat dat zelfs de Nasa het zou gebruiken. Je kunt wel zien dat het erg populair is, want de ene na de andere partyboat kom je tegen. Best leuk, maar als je voor anker gaat is zo'n luidruchtig gezelschap wat minder leuk. Ik dacht dat ik geen mooiere stranden meer zou tegenkomen, maar het fijne witte strand van Whiteheaven Beach is wel het mooiste. Parelwit zand! En zo fijn, 99 procent silicium dat mijn moeder het kan gebruiken om al haar zilverwerk weer op te poetsen! Een zonnebril en zonnebrand, bedankt voor de tip Claire, is hier echt hard nodig. Ik heb al een kleurtje opgebouwd maar ook hier ben ik slachtoffer van de zon geworden. Au au. Gelukkig had ik vlak voor deze trip een goede oakley zonnebril gekocht, anders had ik hier echt sneeuwblind geworden.
Jullie zullen begrijpen dat de nachten aan boord ook geweldig waren. Zo'n mooie hemel, prettig gezelschap en gewoon rust en nog eens rust. En als er dan ook nog een dolfijn voorbij vliegt...wat wil een mens nog meer?
Eenmaal op het vaste land zijn we doorgereden richting Cairns, Kuranda. Kevin heeft dat in de omgeving familie wonen en daar zijn we nu sinds de kerstdagen. Zijn tante is met een Nederlander getrouwd en dat was wel super. Ze wonen al 30 jaar in de ‘bergen' in een vrijstaande woning met een heleboel dieren. Als je vroeg genoeg wakker bent zie je diverse dieren in de tuin, zoals de walibi's. In een vijver kun je een vogelbekdier ontdekken en als je op het hoogste punt in de tuin gaat staan zie je in de verte de zee. Loop je de tuin uit, loop je gewoon het regenwoud in. Zijn oom en tante vonden het erg gezellig om ons op bezoek te hebben. Zijn tante werkte ooit voor de Flying Doctors, dus zij heeft veel te vertellen. Ze hebben ons ook meegenomen naar verschillende toeristische attracties in de buurt. Zoals de prachtige vlinder- en vogeltuin. De kleuren van de dieren daar lijken wel nep, zo knalblauw, geel, oranje, paars etc. Ook hebben we een kabelbaan-tocht over het regenwoud gemaakt en een Aboriginal ‘show' bezocht. Heerlijk braaf, maar dat mocht ook wel een keertje. En bovendien vond Kevin het ook fijn om zijn oom en tante te bezoeken.
Nu staan we op het punt om Great Barrier reef te bezoeken. Ik kan niet wachten om weer te mogen snorkelen en al het moois onder water te zien.
Sunshine coast, surfen en bbq-en op het strand
Hi guys,
Mijn ontmoeting met Kevin (en Simon)was helemaal geweldig. Alhoewel het heel lang geleden was en ik mij best een ideaalbeeld had gevormd, was het ook echt zoals ik had gedacht. We hadden afgesproken bij een hele leuke kroeg niet ver van mijn hostel. In die tent, waar ik uiteindelijk ook een aantal nachten heb kunnen logeren, was iedere avond live muziek aanwezig. Niet zomaar een bandje, nee gewoon de gasten. Iedereen die zin had kon mee spelen of zingen. En Kevin en Simon, die zijn een soort Nick en Simon van Sydney:-) Jeetje, wat zijn die gasten muzikaal. Ze speelden de sterren van de hemel. Dat hadden ze me niet verteld daar op dat Thaise eiland. Anyways, dit is echt mijn favoriete kroeg geworden; lekker biertje, goed gezelschap an aan de overkan een BYO Thais restaurant. Wat zou ik verder nog kunnen wensen. Maar in die kroeg is ons idee voor een trip langs de Sunshine Coast ontstaan. Kevin had weer wat geld bij elkaar verdiend en vond dat ie wel weer op reis kon. Met andere woorden, een paar dagen zijn we in decamper van Kevins broer gestapt. We besloten het vanwege het mooie weer langzaam aan te doen. Immers met die hitte en zon wil je niet te lang in de auto zitten.
Zo rijden we nu rustig aan richting Cairns. We hebben inmiddels een bezoekje aan Brisbane gebracht en hebben de mooiste stranden bezocht. Ik heb zelfs gesurfd! Echt zo ontzettend gaaf. Met het mooie weer, de golven. Alles erop en eraan. En dan met zonsondergang een barbie (BBQ) op het strand. Pure romantiek en de vlinders gieren mij door het lijf. Nu zijn we onderweg naar Fraser Island. Dat schijnt ook geweldig te zijn. Het grootste zandeiland van de wereld.
Sorry dat ik niet meer schrijf, maar ik heb gewoon geen tijd om even bij een internetcafé plaats te nemen. Dat begrijpen jullie toch wel?
Lynn
PS fijne pakjesavond! Ik geloof dat ik mijn sinterklaaskadootje al gehad heb.
Vloeibare zonneschijn in Australië
Daar ben ik weer. Er was even radiostilte, maar omdat de meeste van jullie weten waarom, ga ik daar nu niet over schrijven.Daar zijn al de nodige emailsaan besteed.Het gaat nu alleen om mijn reis.
Ik ben inmiddels bezig Australië te ontdekken en ik moet bekennen...ik begrijp de populariteit van dit land steeds beter. De mensen zijn zo relaxed! Ik ben gestart vanuit Darwin en dat is een zeer multiculturele stad. Dat zie je aan de mensen, maar ook aan de gewoontes en de kunst die ik in de stad heb gezien. En het klimaat zo heerlijk, met prachtige witte zandstranden en tropische bossen en indrukwekkende kliffen. Zo is in Darwin al die tijd zo rond de dertig graden geweest. Het heeft wel eens geregend, en ook af en toe een stortbui, maar dat vind ik hier gewoon minder erg. Vloeibare zonneschijn noemde een buschauffeur in Darwin het. Groot gelijk, want de temperatuur blijft er aangenaam bij.
Hier in Oz doe ik het even anders. Ik heb een auto gehuurd om zo een deel van het land beter te verkennen. Zo startte ik met het driehoekje Darwin-Kakadu-Litchfield-Darwin. Op een Australische landkaart mag het klein ogen, maar ik heb ik ruim 1200 km gereden om dit ‘kleine stukje' te doen. Het geeft wel aan hoe groot het land in absolute zin is. Maar zo heb ik het niet ervaren. Rijden over de eenzaam en verlaten Stuart Highway was eerder fascinerend dan het tegenovergestelde. Bovendien vond ik het links rijden een fluitje van een cent. Als gevolg vlogen die kilometers voorbij.
De eerste stop is dus het Kakadu National Park dat het grootste is van Australië. Het is zo puur met bossen, ravijnen, watervallen en een ruige kustlijn. Het heeft een prachtige natuur met ontzettend veel verschillende soorten planten, vogels en reptielen. Je kijkt je ogen uit. En ook kangaroes, krokodillen, slangen, buidelratten, wallabies en vlinders zijn hier terug te vinden. Naast deze dieren leven er al meer dan 50.000 jaar Aboriginals in het gebied en dat kun je zien aan de vele rotsschilderingen en andere archeologische vondsten. Ik heb hier dan ook vooral gewandeld, want het wandelen werd vaak beloond met een prachtig uitzicht over het Kakadu landschap. Alleen jammer die vervelende Outbackflies. In de meest extreme gevallen zaten er wel 30-40 vliegen om mijn hoofd.
Hierna was het Litchfield Parc aan de beurt. Hier ben ik een paar dagen gebleven en dat was al super indrukwekkend. Vooral de spectaculaire Tabletop Range, een soort rots, berg waar in de monsoon tijd enorme watervallen vanaf donderen. Zo indrukwekkend, zo'n natuurgeweld eigenlijk. En nog beter, het water valt zo van de rots in het tropische rotsbad in. En dat is heerlijk vertoeven. Ik spreek uit ervaring.
Al met al ben ik zo bijna twee weken weg geweest en heb ik na wat dagen in Darwin het vliegtuig naar Sydney gepakt. Daar had ik een bedje gereserveerd bij de Youth Hostel, want ik had al van Simon en Kevin (jaja, ik heb nog steeds contact met ze) gehoord dat ik dat vooruit moest boeken vanwege de populariteit. Dat klopte, het was heel druk daar. En ook gezellig. Ik heb er weer heel veel mensen ontmoet en samen met een paar Duitse backpackers, Monica en Hans, heb ik verschillende dingen ondernomen. Zo hebben we samen de stad bekeken, zoals Harbour Bridge en Opera House. En wat is dat machtig mooi. Het wat is het leuk hier. Het heeft allemaal zoveel charme. Zien jullie me al zitten met een bakkie leut op de trap bij het Opera House.
Het weer is ook in Sydney goed te doen. Zo'n 30 graden en dat vraagt om stradnbezoekjes. Ook dat heb ik samen met Monica en Hans ondernomen. Naar het prachtige en supergezellige Bondi Beach, maar ook met de ferry naar Manli Beach en dan zie je het Opera House ook nog van een andere kant. Indrukwekkend.
Verder heb ik diverse musea bezocht en de Royal Botanic Gardens, waar ik ruim 4 uur heb gewandeld. Het is er echt waanzinnig mooi! Prachtig groen, opmerkelijke bomen, bijzondere bloemen en het is er, buiten de vogels, muisstil. Er zijn 7 verschillende tuinen met onder andere rozen, palmbomen, bamboe, regenwoudbomen, tropische bomen, er vliegen prachtig gekleurde vogels en er hangen tientallen vleermuizen.
Ook 's avonds biedt Sydney het nodige vertier en dat zal nog wel leuker worden. Morgen heb ik namelijk afgesproken met Kevin en Simon. En ik kan haast niet wachten!
Genieten bij In Da Lodge in Ubud
Het is weer even geleden, maar jullie hoeven je echt niet ongerust te maken als ik een paar dagen even niets schrijf. Al die mailtjes pfft. Ik begrijp dat het allemaal goed bedoeld is, maar ik loop echt niet in 7 sloten tegelijk. En eenzaam ben ik echt niet, dat zal ik nog wel eens met de schrijver ervan opnemen!
Inmiddels ben ik weer terug in Seminyak. Ik heb het geweldig gehad bij Ronald en Anisha van In Da Lodge...Ik had hiervoor Indo Lodge geschreven, maar dat had ik dus even niet goed verstaan. In Da Lodge heeft verschillende villa's en John had de kleinste - groot genoeg voor een heel gezin - voor mij geregeld. Een geweldige accommodatie in een fantastische omgeving. Ubud heeft prachtige rijstvelden waar je eindeloos kunt wandelen en tot rust kuntkomen.
Ubud wordt ook wel het 'kunst centrum' van Bali genoemd. Misschien klopt dat ook wel, want er is heel veel te zien. Musea bijvoorbeeld en mooie gebouwen. Zo heb ik de Puri Saren Agung bezocht, het hoofdpaleis van de Sukawatis Dynasty, de heersende familie aan het eind van de 19e eeuw. Je kan hier gewoon op het binnenplein lopen en heel veel mooie oude foto's bekijken. En natuurlijk heb ik hier ook een tempel bezocht en wel de Koninklijke, Pura Saraswati. Werkelijk een prachtige tempel en opgedragen aan de godin van het leren, van educatie: Dewi Saraswati. Verder heb ik nog een aantal paleizen cq musea bezocht en het kan zeker wel gesteld worden, het is inderdaad het centrum van de kunst. Heel veel schilderijen en vooral veel houtsnijwerken zijn er in Ubud te bewonderen. Heel indrukwekkend allemaal.
Naast deze serieuze bezoeken aan paleizen en tempels ben ik ook in het zogenaamde Monkey forest geweest. Een gave jungle met een prachtige grot als het ware omarmd door een heilige bron. En natuurlijk wonen hier veel aapjes. Zo schattig en bijdehand met die banaantjes in hun pootjes. En boven op de heuvel van dit bos is een begraafplaats.. Hier zouden mensen begraven liggen die nog niet de juiste Ngaben ceremonie hebben gehad. Althans, dat hebben hun familieleden nog niet geregeld. Tot dit tijd moeten ze geloof ik, als ik het allemaal goed begrepen heb, daar blijven.
Enfin, een ideale omgeving waar veel te zien is. En dan 's avonds lekker in het gezelschap van de eigenaren nagenieten met een lekker koud biertje (st Miguel). Wat wil een mens nog meer.
(strand)feesten op Bali
Hello World!
Wat is het leven toch fantastisch. Op zondag dacht ik een rustige strandwandeling te maken, maar dat liep wat anders. Halverwege bij Double Six Beach passeerde ik een groep feestgangers. Ze waren lekker muziek aan het maken, dansten, hadden een bbq..kortom het was eenleuk een sfeervolstrandfeest. Ik dacht dat het een groep Balinezen was, totdat ik een hand op mijn schouder voelde. Een blanke man vroeg of ik ook wat wilde drinken of eten. Wow. Ik was even van mijn apropos, maar ging zonder er echt over na te denken op zijn voorstel in. Na wat ongemakkelijk geklets in het Engels bleek deze man,John, gewoon een Nederlander te zijn. Woonde tot een paar maanden geleden nog in Schevening! Absurd toch? We hebben het over van alles gehad en het voelde heel vertrouwd. Zeker toen ik gezellig naast hem zat en genootvan de prachtige zonsondergang. Wauwie.
John woont nog niet zo lang op Bali en gaat ook snel weer weg. Hij gaat een champagnebar, The Red Carpet zoals er al een in Seminyak (Bali) is, in Singapore opzetten. Die bar is echt geweldig en John nodigde mij dan ook uit voor de Summer party. Dat was echt een enorm feestmet een flitsende fashion show, dj's en ook diverse dansacts. Jullie zullen begrijpen dat deze Belanda (zo noemt John mij.. betekent niets meer dan Hollander) niet alleen van de fashionshow heeft genoten. Na het feest zijn we het strand weer opgegaan om dit keer de zonsopgang te zien. Ook dat was grandioos en een mooi moment om een ontbijtje te gebruiken. Hierna ben ik terug het strand opgegaan en heb ik lekker geslapen. Nu zit ik nog wat na te genieten van het uitzicht met een lekker sapje in mijn hand. Morgen verlaat ik deze prachtige plek weer, want John heeft mij aangeraden om naar Ubud te gaan. Alhoewel ik nogveel te veel naarmijn zin heb hier, ga ik wel...
Ubud schijnt prachtige sawa's te hebben en het is een ideale omgeving om te wandelen, dus een ideale plek om nog wat van de cultuur op te snuiven. Daar heb ik bij de Indo Lodge een kamer geboekt. Volgens John is de eigenaar een supergezellige Hollander die graag een st Miguel biertje met je drinkt. Klinkt goed, hoewel ik op dit moment liever iets met een andere Hollander drink
Dom blondje op Bali
HIEP HOERA onze aanstaande moeder Roos is jarig! Heb je een leuke dag gehad? Oh, wat zou ik graag in Nederland zijn om je een dikke knuffel te geven. Dat kun je volgens mij wel gebruiken.Ook ik zou het leuk vinden als je nu hier in een geel jurkje kon paraderen, maar het is niet zo lieverd. Jij hebt iets moois om naar uit te kijken, iets wat ik misschien wel nooit ga meemaken. Bij jou groeit er iets van Richard en jou in jouw buik, een mooier cadeau kun je niet hebben toch? Kuskus.
Maar terug naar mijn reisje dat alleen mooie herinneringen oplevert. Hoewel, heb weer een mailtje van down under gekregen....Of ik snel langs kom
Van het vliegveld naar het toeristische Kuta. Het strand hier is echt geweldig. Super hoge golven. Zo ben ik wezen bodyboarden. Wil je dat geloven? Ikke bodyboarden. En wat ik ook heel erg heb gedaan: afdingen. Tjeeminee, wat heb ik afgedongen. Na mijn eerste bod, eerste bod (ver onder dat van het strand mannetje) ging de man meteen akkoord. Dus misschien had ik een nog lagere prijs kunnen hebben. Volgens de twee meiden met wie ik ging bodyboarden, had ik echt een goede prijs en volgens hen kwam dat door mijn blonde haar. En dat ik blond ben heb ik geweten. Dom blond zelfs. Ik had zoveel plezier dat ik mij vergat in te smeren en nu ben ik dus zo rood als een kreeft. Bali dus
Over Kuala Lumpur, Melaka en Tioman; meevallers en tegenvallers
Time flies when you're having fun. Nou dat klopt wel. Dank voor alle lieve berichtjes de afgelopen tijd, maar ik had het gewoon druk met reizen en genieten. (@Chris: de wc's waren schoon hoor! @Roos:Richard heeft het druk genoeg met jou, lijkt me.) Want jullie gaan het niet geloven, maar ik zit inmiddels in Singapore! Tijd om even bij te praten dus.
Kuala Lumpur is best een gevaarlijke stad. De auto's, brommers en motoren scheuren met een noodgang door de stad, het is een wonder dat er geen ongelukken gebeuren. Als voetganger is het opletten geblazen. Niet alleen voor het verkeer, maar ook is de riolering op veel plaatsen ineens open, en er ligt niet altijd een deksel op een put. Zebrapaden zijn er wel, maar die hadden er even goed niet kunnen liggen, want niemand trekt zich er wat van aan. En zo heb ik mij een weg gebaand naar de Petronas Twin Towers. Ooit het hoogste gebouw ter wereld. Je mag er in, tot de 42e en dat is een indrukwekkende ervaring. Alhoewel ik niet zo heel erg dol ben op hoogtes ga ik ook naar de telecommunicatietoren, de Menara KL-Toren. Het staat op een heuvel en ik mag helemaal naar boven. Geweldig. Ook heb ik Lake Gardens verkend en het Deer Park. Vooral de zogenaamde zeldzame muskusherten vielen mij tegen en het stikte van de schoolkinderen (@suus: leuk voor jouw klas?). De herten die ik zag, kom je bij ons ook gewoon tegen. En wat bleek, ze kwamen ook uit Nederland. Dûûh!
Ook heb ik de Batu Caves bezocht. Deze bereik je alleen met een trap met 272 treden. De grotten waren wel prachtig en de hoofdgrot, de kathedraalsgrot bevat 6 meter lange stalactieten. De lichtstralen die door het 'dak' naar binnen komen geven de grot een geheimzinnige sfeer. Tenslotte heb ik nog wat gewinkeld en heb ik weer eens lekker aan de Starbucks gezeten
NaKL ben ik naar Melaka gegaan. Een historische plaats met opvallend bontgekleurde huizen met prachtige decoraties. Zelf het politiebureau van Melaka is in oude stijl gebouwd. Maar zo historisch als het plaatsje is, zo modern zijn de riksja's. De een nog bonter dan de ander. En helemaal geweldig als er dan een voorbij komt met de allernieuwste hits, knallend uit de geluidsboxen die hij op zijn fiets heeft geplaatst. Zo'n ritje zul je niet snel vergeten. Na deze oude bagger en het vele gereis was het weer tijd voor wat ontspanning. Daarom ben ik naar Pulau Tioman gegaan. Het water rond dit eiland is niet te beschrijven, het is net of er verf in het water is gegooid. Het is zo onwerkelijk blauw. Het zand zo onwerkelijk wit en dan die jungle op de achtergrond.